Zaburzony sen podwaja ryzyko problemów seksualnych

Metaanaliza 43 badań wykazała, że osoby z klinicznymi zaburzeniami snu mają o 97 % większe prawdopodobieństwo dysfunkcji seksualnych (1).

Jakość snu liczy się bardziej niż sama liczba godzin

Nawet bez pełnej bezsenności, „zły” sen zwiększa ryzyko obniżonego libido o 49 % (2).

3. 5–6 godzin to może być za mało.

Krótszy sen (w metaanalizie definiowany zwykle jako < 6 h) wiąże się ze wzrostem ryzyka problemów seksualnych o 14 % (1).

Stres, lęk i depresja podtrzymują błędne koło słabego snu. Zaburzenia snu często występują razem z przewlekłym stresem i zaburzeniami nastroju; wzajemnie się napędzają, nasilają reakcję kortyzolową i osłabiają odporność, co dodatkowo zwiększa ryzyko zaburzeń fizycznych, w tym seksualnych (1)

Długotrwałe ograniczenie snu, polegające na przesypianiu maksymalnie 4 godzin na dobę przez okres od jednej do sześciu kolejnych nocy, prowadzi do zaburzenia dobowego rytmu wydzielania kortyzolu. Obserwuje się wówczas osłabioną poranną reakcję przebudzenia (CAR, ang. Cortisol Awakening Response) oraz podwyższone stężenie kortyzolu w godzinach popołudniowych i wieczornych. Zmiany te mogą negatywnie wpływać na zdolność organizmu do adaptacji do stresu, regulację nastroju oraz rytm snu i czuwania (2).

Badanie przekrojowe 235 Hiszpanek w wieku 40–65 lat pokazało, że większy odczuwany stres (skala PSS) był tym wyższy, im młodsza była kobieta, i silnie współwystępował z gorszym stanem psychologicznym i urogenitalnym, większą bezsennością. Z kolei nasilona bezsenność korelowała z wyższym stresem somatycznym, gorszymi wynikami somatycznymi MRS i niewiernością partnera. Łącznie wyniki ujawniają bliski związek między stresem, bezsennością i szeregiem problemów zdrowotnych zarówno kobiet w średnim wieku, jak i ich partnerów (3).

U kobiet libido zależy bardziej od emocji i kontekstu niż od bodźców fizycznych. Badania pokazują, że kobiety silniej reagują na treść, emocje i relacje w bodźcach seksualnych niż na samą stymulację fizyczną. Subiektywne podniecenie nie zawsze idzie w parze z reakcją ciała – ważniejsze są bezpieczeństwo, bliskość i pozytywny kontekst (3).

Badania z udziałem ponad 2 000 000 osób wykazało, że u  pacjentów zgłaszających zaburzenia snu (bezsenność, chrapanie, bezdech) prawdopodobieństwo wystąpienia dysfunkcji seksualnych rośnie o 97 % w badaniach prowadzonych w czasie (tzw. badania prospektywne) (2).

Badania sugerują, że na kobiecą funkcję seksualną silniej wpływają czynniki psychospołeczne – zdrowie psychiczne, przewlekły stres, bezsenność, jakość relacji i poczucie wsparcia partnera, a także wykształcenie i obciążenia domowe – niż sama menopauza. Depresja, lęk i konflikty w związku tłumią motywacyjno-afektywny komponent libido, a ból przy współżyciu (dyspareunia) zmienia poznawcze skojarzenie „seks = przyjemność” na „seks = kolejny stres” (3).